- ӱмырыштӧ
- в сочет. с отриц. ф. гл. вовек, никогда в жизни, отроду; ни в какое время, ни при каких обстоятельствах. А тый, Тымапи, Шернур деч кугурак селажым ӱмырыштет ужын отыл. В. Юксерн. А ты, Тымапи, в жизни не видел села больше Сернура. (Ачий) шоҥго, адакшым ӱмырыштыжӧ чӧгытшымат кучен ончен огыл. П. Корнилов. Папа старый, к тому же сроду молота в руках не держал.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.